Ümran Avcı Ovada Paldır Küldür ile 2020 Yoksul Baykurt Hikaye Ödülü nü alan Mustafa Orman Escort Çankaya Annem Gittiğinden Beri Çiçek Ekmiyoruz Bahçeye isimli yapıtıyla de Vedat Türkali Roman Ödülü nün sahibi oldu Orman düğümü öykünün finalinde çözülen kitabında Kendilerini içine sığdıramadıkları bir hayattan kaçarken sonlarda hayatını Çankaya Escort kaybeden göçmenleri odağına aldı Hudutta kar altında kalarak donanları tipiyle boğulanları yüzlerinde kaygı okunanları anlattı Tasadan unutma hastalığına yakalanan yaşlıların acıdan ölmek isteyen kayıp yakınlarının sıkıntılarına ortak etti okurunu Kars Escort Bayan etrafında geçen Annem Gittiğinden Beri Çiçek Ekmiyoruz Bahçeye romanı üzerine konuştuğumuz Mustafa Orman Vedat Türkali yle yan yana anılmak beni daha büyük bir motivasyonun içine sürükledi diyor
??Ovada Paldır Küldür Ankara Escort kitabınız 2020 Yoksul Baykurt Hikaye Ödülü ne layık görüldü Birinci romanınızla da Vedat Türkali Roman Ödülü nü aldınız Bu iki pahalı mükafatın motivasyonu kadar sorumluluğu da vardır üzerinizde diye düşünüyorum Çankaya Escort Bayan
Ödülün sorumluluğu isimle yan yana düştüğünde başlıyor aslında Daha uygun eserler üretmenin yolu buradan geçiyor mükafatın rehavetiyle tepetaklak düşen birçok muharrir gördük ben bunlardan olmayacağımı düşünüyorum Artık Vedat Türkali yle yan yana anılmak beni daha büyük bir motivasyonun içine sürükledi Şu an yazdığım iki roman da bu durumdan nasibini alıyor Vedat Türkali nin yolu onun niyetleri ben ve onun üzere düşünen beşerler için büyük bir okul Var olan sıkıntıları eğip bükmeden anlatmış bir muharrir Onun gölgesinden etkilenmemek mümkün değil
??Romanda Hanip para karşılığı ceset ticareti yapıyor Göçmenlerin üzerinden çıkan para ve kıymetli eşyaları muhtarla paylaşıyor Meğer kendisi de emsal acıların mirasçısı Romandaki İyi beşerler da kötülük yapabilir kelamının karşılığı gibi
Bir insanı fakat karşısındaki insan büyüklük makamında gösterebilir Her şey insanın mana verme ve anlamlandırma hissiyle yükselip tıpkı vakitte alçalıyor Bir vakitler büyükler büyüğü saydığımız insanları şu an en tabanda görebiliyoruz Hatta bazen görmüyoruz bile onları O vakit çok büyük gelmiş gözümüze artık ise çok küçük görüyoruz Meğer insanın bedelinden bir şey eksilmiyor Birebir kıymette kalıyor bizim verdiğimiz manalar yerle bir oluyor Yerle bir olan biziz karşımızdaki değil İnsan dediğimiz varlık hem güzelliği hem berbatlığı içinde barındırır Uygunluğu yapma sebebi de berbatlığı yapma sebebi de ömürde kalma dürtüsüdür Hanip de bunlardan biri Ne daha fazla ne daha eksik İnsanı kolay kolay suçlamanın basitçe yüceltmenin basitçe yere çalmanın bir misyon şuuruyla yapıldığı coğrafyada yaşıyoruz Onu anlamanın temeline inmek yerine en kısa yoldan onu hayatın dışına itmeye çalışıyoruz Ben buna karşı çıkıyorum Bu ülkede mağduriyet çok çabuk ele gelen bir şey Bir kez mağdur oldunuz mu ömür uzunluğu bu sizde alışkanlık yapar ve onun konforuyla yaşarsınız Bir daha mağdur olmazsanız bile mağdurluk zırhını bir sefer giydiğiniz için artık o denli davranırsınız Hatalı olmayan bir beşere suçluluğu giydirdiğinizde ise bir müddet sonra o insan hatalı hisseder kendini ve o denli yaşamaya başlar
■Romanda beşerler unutma hastalığına yakalanıyor Asaf bunun da nedenini araştırıyor Kimi hatırlayarak yaşar kimi de unutarak deniyor romanda Murathan Mungan da geçtiğimiz günlerde verdiği bir röportajında Türkiye unutarak ayakta kalan insanların ülkesi demişti
Murathan Mungan üzere büyük bir müellifin kelamları değerli Lakin ona katılmıyorum Şuurlu bir unutma insanı ayakta tutamaz Biz her şeyi mış yaparak yaşayan bir toplumuz bu yüzden iflah olmuyoruz Tarihin satır ortalarında değil tarihin paragraflarında yüzleşilecek birçok olay varken daima bunu unutmaya yönelik dikte eden bir kesim varken ve bunlar her gün geleceği karanlığa sürüklüyorsa insanların hayatlarını yerle bir ediyorsa meskenlere ateş düşürüyorsa anneleri yerlerde sürüklüyorsa ayakta kalan hiçbir şey yoktur Her şey yıkılmıştır Mesken alev almıştır Buna ayakta kalmak diyemeyiz
■Bazen de insan unutmaz da unutmuş üzere yapar kendini korumak için
Unutmanın büsbütün sökülüp atılan bir şey olmadığını çoğumuz deneyimlemiş durumdayız Bir ağaç hastalandığında evvel aşılarız sonra kollarını budar bekleriz Şayet iyileşmezse bu sefer ağacı gövdesinden keseriz buna sürgün verme süreci deriz O ağacın gövdesinden bir kol yeşermeye başlar böylelikle ağacın düzgünleştiğini görürüz İnsan da biraz bu türlü bence
Sözlü kültürü kayıt altına alıyorum
??Bir röportajınızda Bireyler hayattan intikam alma hissiyle kendisine formüller belirler demiştiniz Roman kahramanı Asaf da çocukluğundan beri kıssaları yurt ediniyor kendine Bunda otobiyografik öge var mı
Elbette Her müellifin kendi ömrü metninin derininde makberdir Lakin metnin tamamı muharririn hayatından doğar diyemeyiz Romanda Asaf karakterinin yer yer Kars ta yaşayan hikâye anlatıcısı Ayhan Erkmen in köy köy gezip kıssa biriktirmesinden doğduğunu söyleyebilirim Tıpkı vakitte ben de köylere giderek sözlü kültürü kayıt altına alıyorum Erkmen bir röportajında gittiği bir köyde köydeki bir bayan anlatmaya başlamadan evvel şöyle demişti Bu dilsiz ve sağır gecenin üzerine yemin ederim ki Ben de kendi adıma şöyle söyleyebilirim Gözleri kulakları ağzı olan bir dünyada herkes her şeye kör sağır ve dilsiz davrandıkça palavrası hakikat diye sundukça hiçbir şeyin hissine kabil olamayız
